Ζωντανές τις ελπίδες τους για να λάβουν -επιτέλους- το εισιτήριο της μονιμοποίησης διατηρούν πάνω από 20.000 συμβασιούχοι με προγράμματα τύπου stage που διαθέτουν, όμως, εύλογο χρόνο προϋπηρεσίας και αποδεδειγμένα κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Με τρεις νέες αποφάσεις του, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αναγνώρισε ότι δεν απασχολούνταν ως εποχικό προσωπικό, όπως ισχυρίζεται η «νεοθατσερική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά παρείχε υπηρεσίες εξαρτημένης εργασίας όπως οι τακτικοί υπάλληλοι του δημοσίου τομέα...
Η εξέλιξη αυτή έρχεται να προστεθεί σε σειρά ανάλογων δικαιώσεων από πολιτικά δικαστήρια, που δέχθηκαν ότι η μακρόχρονη απασχόλησή τους (πολλές φορές μέχρι και πέντε έτη) σε υπηρεσίες του Δημοσίου ή των Δήμων δεν είχε σκοπό, πλέον, την επαγγελματική τους κατάρτιση κι επομένως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν μαθητευόμενοι! Εκείνο το στοιχείο που τις διαφοροποιεί από τις προηγούμενες είναι ότι εκδόθηκαν κάτω από το καθεστώς της ασφυκτικής πίεσης που ασκείται τον τελευταίο καιρό στους δικαστικούς λειτουργούς προκειμένου να κλείσουν -παντί τρόπω- κάθε διάδρομο εξασφάλισης μόνιμης και σταθερής εργασίας στους συμβασιούχους.
Βεβαίως είχε προηγηθεί η απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (24-4-2009), που έκρινε ότι το άρθρο 103 του Ελληνικού Συντάγματος δεν απαγορεύει τη δικαστική αναγνώριση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου που υποκρύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες σε αορίστου χρόνου.
Στο σκεπτικό του ΔΕΚ αναφέρεται ότι ο καταστατικός χάρτης της χώρας μας απαγορεύει μόνο τη μετατροπή συμβάσεων που συνήφθησαν για επείγουσες και απρόβλεπτες ανάγκες. Αυτές είναι, κατά τον κορυφαίο εργατολόγο Χρήστο Νικολουτσόπουλο, που κέρδισε διαδοχικές μάχες υπέρ των παριών του Δημοσίου, «οι τετράμηνες συμβάσεις που για παράδειγμα γίνονταν προκειμένου κάποιοι να αναπληρώσουν τους αδειούχους ταχυδρομικούς».
Το σημαντικό είναι ότι στις συγκεκριμένες αποφάσεις του Πρωτοδικείου Αθηνών (7851/10, 7853-10 και 7854/10) απορρίπτεται ο ισχυρισμός του ελληνικού Δημοσίου ότι οι ενάγοντες συμβασιούχοι υπάγονταν σε προγράμματα μαθητείας και ως εκ τούτου πρέπει να απορριφθεί το αίτημά τους για μονιμοποίηση.
Στο σκεπτικό του το δικαστήριο δέχτηκε ότι ο πραγματικός εργοδότης του δεν ήταν ο ΟΑΕΔ ή κάποιο ασφαλιστικό ταμείο ή δήμος, αλλά το ίδιο το ελληνικό κράτος, ενώ η δήθεν περίοδος επαγγελματικής τους κατάρτισης είχε καθαρά προσχηματικό χαρακτήρα αφού στην πραγματικότητα υποκρυπτόταν εξαρτημένη εργασία αορίστου χρόνου.
Συνεπώς, έπρεπε να αμείβονται όπως και το τακτικό προσωπικό και με το πενιχρό ποσό - ελεημοσύνη των 500 και κάτι ευρώ!
Κάτι που αναγνώρισε με την τελευταία απόφασή της και η μείζων Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου το οποίο διατάσσει τους φορείς του Δημοσίου να συνεχίσουν να καταβάλλουν όλες τις προβλεπόμενες αποδοχές σε όσους εργαζόμενους έχουν δικαιωθεί έστω και προσωρινά από τη Δικαιοσύνη.
Παράλληλα, υποχρεώνονται να τους διατηρήσουν στις θέσεις τους μέχρις ότου αποφανθεί για την τύχη τους η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, που θα συνέλθει εξ αναβολής, στις 20 Ιανουαρίου.
Αναφερόμενος, στα τελευταία ευχάριστα νέα από το μέτωπο των συμβασιούχων ο κ. Νικολουτσόπουλος, μιλώντας στην Κυριακάτικη έκδοση του «Α.Τ.», παρατήρησε τα εξής: «Οι συγκεκριμένες αποφάσεις αποτελούν μια αισιόδοξη νότα, σ’ ένα κλίμα εξαιρετικά νοσηρό, όπου η κυβέρνηση προσπαθεί να φορτώσει στους συμβασιούχους όλα τα προβλήματα της χώρας».
Ο άνθρωπος - κλειδί στον αγώνα των πληβείων του ανθρώπινου δυναμικού της δημόσιας διοίκησης επισημαίνει ότι «εμείς ελπίζουμε πως αργά ή γρήγορα οι δικαστές θα αντιληφθούν το πάγιες και διαρκές δίκαιο των εργαζομένων και θα αντιδράσουν με αξιοπρέπεια στις ασφυκτικές πιέσεις που δέχονται από παράγοντες της εκτελεστικής εξουσίας». Ο ίδιος δεν διατηρεί «καμία ψευδαίσθηση για την "αλλαγή του κλίματος" σε βάρος των συμβασιούχων στα δικαστήρια, ελπίζει, όμως, ότι ο Αρειος Πάγος θα κρίνει υπό το πρίσμα των αποφάσεων του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που έχουν δικαιώσει τους συμβασιούχους»…
Ιδιαίτερα αποφασισμένοι να διεκδικήσουν με κάθε νόμιμο τρόπο τη δικαίωσή τους εμφανίζονται οι τελευταίοι. Σε δήλωσή τους στον «Α.Τ.», τα μέλη του Πανελληνίου Συντονιστικού Οργάνου Γιάννης Σφυράκης και Κώστας Κουτάς τόνισαν ότι «στις 20 Ιανουαρίου του 2011 έξω από τον Αρειο Πάγο θα βρίσκονται τουλάχιστον 20.000 συμβασιούχοι κάθε μορφής προκειμένου ν’ αποτρέψουν τις πιέσεις της κυβερνητικής εξουσίας προς τους αρεοπαγίτες». Οι ίδιοι προτάσσουν ιδιαίτερα το ρόλο της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης που αποτελεί το καταφύγιο κάθε αδικημένου εργαζόμενου, όπως αυτοί! (ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ-adesmeytos.gr)
